Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga a Bogiem było Słowo…

Kim są Słowianie ? Dlaczego co niektóre narody, nacje chcą wymazać ten etnos z mapy świata? Dlaczego zniszczono kulturę tego narodu? Z tej kultury praktycznie nic nie zostało, a nauka podaje nam, że 966 r. spadliśmy z nieba wprost do gnieźnieńskiej chrzcielnicy.
W artykule „Jak to było z Cyrylem i Metodym” nakreśliłem tło historyczne jak to Kościół Katolicki spadkobierca idei i nauk Pawłowych pełen „szacunku i miłości” nawracał Słowian na wiarę chrześcijańska. Słowa „szacunku i miłości” umieściłem w cudzysłowie aby nikt mi nie zarzucił pisania bzdur. …

Słowianie – ta nazwa naszego etnosu wyraźnie pochodzi od wyrazu Słowo.
Każda nazwa ma swoje korzenie od czegoś lub kogoś np. krzyżacy od krzyża, buddyści od Buddy, mahometanie od Mahometa, Ruscy o Rusa, Czesi od Czecha, Lechici od Lecha itd. Były dwie możliwości nadania nazwy danemu etnosowi. Pierwszy sposób to etnos otrzymuje nazwę nadaną mu przez obserwatora z zewnątrz. Drugi sposób bardziej prosty i bardziej prawdopodobny przez kontakt danego etosu z przybyszami z zewnętrz i zadanie prostego pytanie „ Jak się nazywacie?”. Oczywiście nazwa ta przechodzi z ust do ust przemierzając setki a nawet tysiące kilometrów gdzie końcowe ogniwo przekazu informacyjnego dostaje już informacje trochę zniekształconą.

Zapisane słowo Słowianie pojawiło się w VI wieku n.e. w opowiadaniach Iordanisa w Historii Gockiej:
„…Wewnątrz ich jest Dacja, na kształt diademu uwieńczona stromymi Alpami, a wzdłuż ich lewego stoku, który skłania się ku zachodowi, rozsiadł się , poczynając od źródeł rzeki Wiskla, na niezmierzonych obszarach liczny naród Wenedów. A choć ich imiona zmienne są teraz , stosownie do rozmaitych szczepów, to przecież głównie nazywa się ich Sklawenami i Antami…”

Wiskla – Wisła KL = Ł
Sklawenami – Sławenami (Słowianami) KL = Ł

W tym porównaniu etymologicznym mamy Sklawen, Sławen pochodzi od Sławny lub Słowny. Ponieważ nazwa naszego etnosu przetrwała aż do dzisiaj jako Słowianie wiec pierwotny wyraz z którego się nazwa nasza wywodzi to raczej Słowo.

Słowo nie tylko występuje w nazwie etnosu słowiańskiego ale też w krajach słowiańskich:
Słowacja, Słowenia

1. Co mówi os Słowie i Słowianach słownik etymologiczny.

Słownik etymologiczny A.Brucknera wiąże Słowian z wyrazem Sławeni, pokazuje wcześniej przedstawioną nazwę Sklaweni, a nawet nazwę sclavus – niewolnik. Powiązania Słowian ze słowem u Brucknera w ogóle nie ma? Dziwne ponieważ jest to pierwszy wyraz jaki kojarzy się ze słowem Słowianin. Czy to przypadek?

Co nam Słownik etymologiczny Brucknera mówi o znaczeniu wyrazu „Słowo”.
Słowo – pochodzi od pnia sława, słynąć […] Od słowa (w przeciwstawieniu do „niemych” bo niezrozumiałych sąsiadów, głównie Niemców) miała wyjść i nazwa Słowian (p.), ależ to niemożliwe (ze względu tak rzeczowych jak i językowych).
Może dla Niemców było by to niezrozumiałe ale dla naszych sąsiadów Rosjan i Słowaków to nie tylko możliwe ale i zrozumiałe zarówno pod względem językowym i rzeczowym.

Jak widać Pan Bruckner chyba dostał zakaz kojarzenia Słowa ze Słowianami w swojej analizie „skąd może pochodzić nazwa Słowianie?”.

2. Co na temat Słowa i Słowian pisze pan Winicjusz Kossakowski.

Łod cego Słowianie pośli?
Stary bajarz góralski z Poronina pan Furtok od swego dziadka, co to w Ameryce bywał, takie bajanie słyszał.

„Jak starożytna wieść niesie, Słowianie pośli od SŁOWA, ale w prawdziwym rozumieniu a nie takim jak teraz. Bo „słowo” to było tylko to, co się znakami kreśliło, a nie to z gadki.
A SŁOWO nakreślone, było to samo co prawo i co honor. Raz podane było święte. A ludzie co je kreślić umieli byli Słowianie nazwani. Był to lud prawy a honor wyżej życia był u nich ceniony”.

Równie wysoko cenili sobie Słowianie „Swoje słowo” jeszcze niedawnymi czasy. Czasami napotykamy na nie w literaturze czy filmie. Chociażby słynna komedia o prostych rolnikach przesiedlanych ze swoich ziem na wschodzie na tereny odzyskane z niemieckiej okupacji. Bohater filmu mówi o sobie: „U mnie słowo, więcej pieniądza stoi”(u mnie słowo droższe od pieniędzy). Przykłady można mnożyć.

Pochodzenie nazwy „Słowianie” wywodzone jest od rożnych słów, poczynając od greckich i łacińskich a na słowiańskich kończąc. Wywodzono je również od naszego „Słowa”.
Po raz pierwszy spotykam się z innym rozumieniem tego terminu. Rozumieniem starożytnym i godnym, wywodzącym się ze starożytnych „gadek” przodków, czyli przekazu ustnego.
Zestawmy to z analizą powstania pisma słowiańskiego, zwanego „Runami polskimi” z której wynika, że pismo europejskie, ze szczególnym wskazaniem na łacinę, wywodzi się z Run, którymi posługiwali się nasi przodkowie.
Cały smaczek tkwi w tym, że pismo run polskich opierało się na znajomości systemu tworzenia run, który można było opanować jednego dnia. Zatem wszyscy Słowianie znali pismo, czyli słowo pisane. Starożytna gadka, góralskiego bajarza wydaje się być najbliższą prawdy.

Winicjusz Kossakowski

Pan Kossakowski upatruje nazwy Słowianie od umiejętności tworzenia i zapisywania słów.

Słowianie zgodnie z badaniami haplogrupy DNA na terenach Europy byli już ok.8000 lat p.n.e. a pismo runiczne razem z nimi. Otym mówi ciekawy artykuł zamieszczony w linku poniżej.
http://bialczynski.wordpress.com/slowianie-tradycje-kultura-dzieje/runy-slowianskie-pismo/czy-runy-slowianskie-sa-rzeczywiscie-nieautentyczne/sporu-o-runy-slowianskie-znaki-prilwickie-zwiazki-z-jezykiem-etruskim-–-ciag-dalszy/

http://bialczynski.wordpress.com/slowianie-tradycje-kultura-dzieje/runy-slowianskie-pismo/

Szczególnie interesujący artykuł o zasadzie powstawania run. (trzeba tu zaznaczyć ze tylko pismo słowiańskie (runy) posiada zasadę powstania jego zapisu.
Źródło: http://bialczynski.wordpress.com/slowianie-tradycje-kultura-dzieje/runy-slowianskie-pismo/winicjusz-kossakowski-polskie-runy-przemowily-wydanie-internetowe-poprawione-czesc-1/

Dlaczego dla określenia naszego stwórcy używamy słowa Bóg[/B]? Przecież jako pogańscy Słowianie przyjmując wiarę chrześcijańską powinniśmy na naszego stwórcę mówić Deus. Ponieważ taka nazwa przyszła z misjonarzami rzymskimi i konstantynopolskimi. A jednak pozostaliśmy przy słowie Bóg. Przyczyna mogła być tylko jedna wiara Słowiańska była wiarą w jednego Boga, jedynego Stwórcę Wszystkiego. Popatrzmy na słowo Bóg w różnych językach europejskich.

I.
Po Czesku – Bůh
Po Słowacku – Boh
Po Rosyjsku – Bog (Бог)
Po Ukraińsku – Bog (Бог)
Po serbsku – Bog (Бог)
Po Słoweńsku – Bog
Po Bułgarsku – Bog (Бог)
Po Białorusku – Bog (Бог)
Po Chorwacku – Bog

II.
Po Szwedzku – Gud
Po Norwesku – Gud
Po Duńsku – Gud
Po Islandzku – Gud

III.
Po Angielsku – God
Po Holendersku – God

IV.
Po Niemiecku – Gott
Po Austriacku – Gott
Po Szwajcarsku – Gott

V.
Po Francusku – Dieu
Po Irlandzku – Dia
Po Włosku – Dio
Po Hiszpański – Dios
Po Portugalsku Deus
Po Łacinie – Deus
Po Galicyjsku – Deus
Po Grecku – Deos (θεός)

I grupa to języki słowiańskie. Widać że praktycznie wszystkie używają tego samego zwrotu Bóg, Bog, Boh, wszystkie nazwy pochodzą z jednego korzenia.
II grupa to języki germańskie. Tutaj mamy lustrzane odbicie słowa Bóg, Bog:

Dlaczego u Germanów doszło do odbicia lustrzanego słowa Bóg tego nie wiem. Jedno jest pewne, że ludy skandynawskie (Germanie) otrzymały tę nazwę od Słowian wraz z podstawami słowiańskiej wiary.
III i IV grupa to narody wymieszane – jest to przede wszystkim mieszanka Słowiańsko-Germańsko-Celtycka powstała w Europie stosunkowo niedawno.
Tutaj mamy God i Gott zniekształcenie słowa Gud (lustrzanego odbicia słowa Bog) spowodowane wpływami poszczególnych grup etnicznych biorących udział w tworzeniu nowego narodu.
V grupa to etnos Staroeuropejsko-Celtycki i narody z wiodącym etosem Celtyckim.
Tutaj mamy właśnie łaciński Deus.
Ponieważ biblia była napisana w języku greckim Deos (Deus). To słowo powinno być przyjęte przez słowian wraz z chrystianizacją.
Teraz możemy sobie wyobrazić jakie było zdziwienie misjonarzy rzymskich Ulfilasa, Metodego i Cyryla którzy wkraczając na ziemie słowiańskie i odkrywają, że Słowianie nie tylko mają własne pismo, to na dodatek ich wiara nie wiele odstępuje od wiary chrześcijańskiej.

Postrzeganie Boga i świat przez naszych przodków na podstawie dostępnych danych.

1) Bóg jest jeden, stwórca świata i energii.
„Sklawinowie i Antowie….Uważają bowiem, że jeden tylko Bóg , twórca błyskawicy, jest panem całego świata…..”
Źródło – Prokop z Cezarei VI wiek.

2) Bóg jest jeden, ale przejawia się w wielości.
„A jeśli jaki wszetecznik będzie liczyć bogów, oddzierając ich od Swaroga, wyklęty będzie z rodu, jako że nie ma u nas bogów oprócz Najwyższego. Istotą Swaroga i innych jest mnogość, bo bóg jest zarówno jeden jak i mnogi. Niech nikt nie mówi, że mamy wielu bogów.”
Źródło – Rosyjskie tabliczki Welesa.

3) Bóg jest jeden, ale składa się z czterech istotności:
a) mądrości – Perun – Stwórca. Bez atrybutu.
b) prawa – Perkun – trzyma w ręku atrybut prawa, kunę czyli obręcz.
c) mocy – Świętowit. Atrybut – miecz i koń.
d) życia – G’Run (Ku życiu). Atrybut – róg obfitości.

Runiczny napis – słowo BÓG – Słowenia

Źródło – Rzeźba Boga wyłowiona ze Zbrucza.

http://bialczynski.wordpress.com/2012/03/13/winicjusz-kossakowski-czy-slowianie-zmienili-boga-w-czasie-chrystianizacji/

Orzeł – Symbol Stwórcy, siły. Starożytni wierzyli, że orły nie umierają, ale wzlatują wysoko, tak że nikt z ludzi nie może ich widzieć, i tam na wysokościach wstępuje w nie nowa siła młodości.
Godłem Polski jest Biały Orzeł symbol Boga. Jak widać Polacy zawsze trzymali się blisko Boga.

Według legend germańskich Runy dał człowiekowi Bóg. Słowo Run występuje w dwóch bożych mocach – Perun i G’Run. Winicjusz Kossakowski przedstawił powstanie pisma Runicznego na podstawie wymowy -układu ust, zębów i języka które układały się w specyficzne kształty podczas wymawiania poszczególnych liter. Żaden naród nie ma potwierdzonego sposobu powstania swojego pisma – tylko Słowianie. Słowiańskie pismo runiczne jest prawdopodobnie najstarsze na świecie co łatwo dostrzec porównując Runy z innymi pismami jak pismo Paleo-hebrajskie, Fenickie, Etruskie czy pismo Pali.

Czyli Słowo (pismo) pochodzi od Boga a ci co to słowo (pismo) otrzymali to Słowianie.

BBC-POLAND